[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

224. Marconi Henryk. Zbiór projektów architektonicznych. 7 poszytów w 3 zeszytach. Warszawa 1838-1841. W Litografii W. Bułakowskiego i Spółki, k. [1], tabl. ryc. 8 (litografie); k. [2], tabl. ryc. 24 (litografie, w tym 2 rozkładane); k. [2], tabl. ryc. 24 (litografie), 42 x 53 cm, opr. płsk współcz., zach. okł. wyd. brosz. 10 000,-

Kompletne trzy zeszyty, łącznie 7 poszytów, zawierających 56 kart litografii z projektami architektonicznymi Henryka Marconiego (1792-1863), jednego z najwybitniejszych architektów działających na ziemiach polskich w XIX w. Przybyły z Włoch na zlecenie generała Ludwika Paca, do końca życia pozostał w Królestwie Polskim, projektując imponującą liczbę budynków użyteczności publicznej oraz na zlecenia prywatne. Był radcą budowlanym, następnie wszedł do Rady Ogólnej Budowniczej przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Rady Wychowania Publicznego Królestwa Polskiego. Wykładał w Szkole Inżynierii Dróg i Mostów przy Uniwersytecie Warszawskim oraz w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Walczył w powstaniu listopadowym, w czasie powstania styczniowego zasilił skarb narodowy sumą 1 tys. rubli w srebrze. W oferowanym zbiorze znalazły się szczegółowe projekty architektoniczne (elewacje, przekroje, rzuty) różnego rodzaju budynków – od pałaców i kościołów po szkoły, oberże, bramy i źródełka. Wiele z tych projektów zrealizowano, m.in. przebudowa pałacu w Jabłonnie dla Anny z Tyszkiewiczów Dunin-Wąsowiczowej, szpital św. Łazarza na ul. Książęcej oraz więzienie Pawiak (Dom Badań Sądowych) w Warszawie (oba zniszczone podczas II wojny światowej). Na szczególną uwagę zasługują dwa monumentalne, niezrealizowane projekty Marconiego: Panteon oraz Muzeum Sztuk Pięknych. Ciekawym varsavianum jest projekt wiaduktu prowadzącego od Krakowskiego Przedmieścia ku Wiśle, równolegle do ul. Bednarskiej (jak pisze sam architekt: „Droga do mostu w Warszawie, ulica Bednarska prowadząca z Krakowskiego Przedmieścia do mostu i stanowiąca obecnie główny wjazd od strony Wisły do Warszawy, jest nietylko (!) za wązka ale nadto zbytecznie spadzista”). Innym monumentalnym projektem Marconiego dla miasta był projekt przebudowy Pałacu Saskiego (ostatecznie odrzucony przez namiestnika Iwana Paskiewicza). Poza tym w tekach znalazły się projekty (zrealizowane i takie które nie doszły do skutku) budynków dla licznych miast Polski (jatki dla Łodzi, cerkiew w Suwałkach, kościół ewangelicki w Łowiczu, spichlerz dla Janowa Podlaskiego, brama twierdzy Modlin). Każdemu zeszytowi towarzyszą karty opisu w języku polskim i francuskim, zawierające liczne uwagi techniczne (np. o ogrzewaniu przy pomocy kaloryferów) oraz kosztorysy (np. przy budowie wiaduktu w Warszawie wzięto pod uwagę koszty wykupu gruntu). Projektowane budynki reprezentują różne style architektoniczne – klasycystyczny, neogotycki oraz neorenesansowy. Projekty sygnowane na kamieniu, litografowane przez artystów warszawskich: J. Sławińskiego (czynny w I połowie XIX w.), Gronkowskiego, Franciszka Tournelle’a (1818-1880). W zeszycie drugim lista prenumeratorów (liczne nazwiska budowniczych i inżynierów). Do kompletu brak zeszytu wydanego dwa lata później, w 1843 r. (poszyt 8, 9, 10, 11, 12). Uszkodzenia okł. brosz., ślady zalania (miejscami intensywniejsze), zabrudzenia i uszkodzenia kart, zapiski kredką. Bardzo rzadkie!

Ilośc odsłon: 67