[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

50. Solski Stanisław. Architekt polski to iest nauka ulzenia wszelkich ciężarów używánia potrzebnych máchin, źiemnych y wodnych. Stáwiánia ozdobnych kośćiołow máłym kosztem. O proporcyi rzeczy wysoko stoiących. O wschodách y pawimentách. Czego się chronić i trzymáć w budynkách od fundámentów áż do dáchu. O Fortyfikácyi. Y o inszych trudnośćiách budowniczych. Kraków 1690. W Drukarni Mikołaja Alexandra Schedla, folio, k. [3], s. 200, [1], tabl. 25 (drzeworyty), liczne drzeworyty w tekście, opr. skóra. 3000,-

E. XXIX, 52. Wydanie 1. Jedno z dwóch najważniejszych dzieł Stanisława Solskiego (1622-1701), matematyka, geometry, architekta, kapelana hetmana Jana Sobieskiego (późniejszego króla). Solski brał też udział w poselstwach do Turcji, gdzie pracował wśród uprowadzonych z Rzeczypospolitej jeńców. Interesował się architekturą, mechaniką i budową maszyn – skonstruował nawet perpetuum mobile, które opisał w jednym ze swych dzieł – oraz geometrią. Traktat poświęcony praktyce wznoszenia budynków. Wiedzę w dziedzinie architektury i działania maszyn budowlanych Solski zdobywał w praktyce, przez wiele lat nadzorując rozbudowę krakowskiego kolegium jezuickiego i liczne inwestycje bp. krakowskiego Jana Małachowskiego, któremu służył jako przyboczny architekt (jemu też zadedykował oferowany traktat). „Architekt polski” „stanowił znakomity podręcznik mechaniki stosowanej i budowy maszyn; od wyjaśnienia działania maszyn prostych autor przeszedł do opisu bardziej skomplikowanych urządzeń i ich zastosowań” (PSB, t. 40, s. 301). Zamieścił też dział poświęcony mechanice hydraulicznej. Solski planował wydanie kolejnych 2 tomów pracy, co jednak nie doszło do skutku, nie zachowały się nawet rękopisy. Wykład ilustruje 38 ilustracji na 25 tablicach, oraz liczne ilustracje drzeworytowe w samym tekście, prezentujące schematy działania i budowy poszczególnych urządzeń i przyrządów budowlanych. Na odwrocie k. tyt. drzeworyt z herbem Nałęcz bp. Małachowskiego. Opr. współcz.: skóra z tłocz., dołączono futerał pł. W egzemplarzu uzupełniono braki starannymi kopiami odbitymi na papierze żeberkowym Ingres Fabriano: s. 3-10, 71-98, 107-112, 161-162, 169-200, 1 k. nlb. z końca oraz często brakujące tablice nr: I-II, XIII-XVI, XXI-XXII, XXVII, XXVIII, XXXIII-XXXVIII. Po konserwacji, marginesy wewnętrzne wzmocnione bibułką. Rzadkie.

Ilośc odsłon: 72