[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

281. Ekslibrisy bibliotek polskich i obcych, instytucji oraz osób prywatnych. XIX-XX w. Łącznie ok. 160 grafik (różne techniki i wymiary) oraz rękopisy, wklejone na karty albumu, 22,5 cm, opr. ppł. 5000,-

Kolekcja około 160 ekslibrisów z różnych epok, głównie polskich z I połowy XX w., a także pamiątek bibliofilskich. Na szczególną uwagę zasługują dzieła znanych artystów grafików, m.in.: Tadeusza Cieślewskiego syna (znak Wacława Błażejewskiego), Krystyny Wróblewskiej (ekslibris Feliksa Kotowskiego z 1955 r.), Konstantego Brandla (znak Augusta Zaleskiego), Tadeusza Gronowskiego (należący do Adama Zarzeckiego), Jana Rubczaka (litografia barwna – ekslibris Witolda Skórczewskiego), Pawła Stellera (ekslibris Stanisława Szenica), Ignacego Łopieńskiego (przygotowany dla jego brata). Wiele dobrej klasy ekslibrisów należących do najważniejszych polskich bibliofilów, m.in.: Aleksandra Kraushara, Jana Czerneckiego, Aleksandra Leskowicza (projekt Rudolfa Mękickiego), Włodzimierza Egiersdorffa, Romualda Erzepki, Piotra Hniedziewicza, Tadeusza Kałkowskiego, Janusza Odrowąż-Pieniążka, Kazimierza Reychmana, Leona Reynala, Mariana Swinarskiego. Poza tym w zbiorze ekslibrisy instytucji (m.in.: biblioteki klasztoru Misjonarzy w Warszawy, czytelni D. Heszelesa w Przemyślu, warszawskiego Antykwariatu Gebethnera i Wolffa, Instytutu Literackiego Lektor w Poznaniu, Wileńskiej Biblioteki Publicznej, Księgozbioru Muzeum Pokuckiego w Kołomyi, Biblioteki Wojskowej Szkoły Podchorążych Piechoty). Wśród właścicieli znaków wielu uczonych, działaczy społecznych i politycznych, m.in.: Franciszek Galiński, Stanisław Lisowski, Michał Tarasiewicz (wg portretu Tadeusza Rychtera), Stanisław Szenic (6 różnych ekslibrisów), Maria Grońska, Lesław Bartelski. Mniej liczne są znaki pochodzące z XIX w., m.in.: Berlińskiej Biblioteki Królewskiej, Leona Dembowskiego (ok. 1830), kościoła św. Piotra i Pawła w Legnicy. Najstarszy w zbiorze znak pochodzi z lat 20.-30. XVIII w., należy do Charlesa-Étienna Jordana, hugenockiego pastora, działającego w Berlinie. Poza tym w zbiorze znaki obce, przede wszystkim niemieckich kolekcji. Na karty albumu wklejono m.in.: kartę z odręcznym wpisem „Ex libris Ignati Konarski…” (pijar, nauczyciel, brat Stanisława); rachunek z księgarni Maurycego Robiczka z 1880 r., dokumenty związane z Wacławem Błażejewskim (wydawcą, historykiem harcerstwa, kierownikiem Centralnego Archiwum Harcerskiego); dwie drobne grafiki Antoniego Oleszczyńskiego. Curiosum jest suchy tłok na papierze: „Boże chroń ludy swe. Elektrochron 1866”. Zbiór pochodzi z kolekcji Ireny i Jerzego Grzybowskich (ekslibris na przedniej okł.). Irena i Jerzy Grzybowscy – działacze podziemia w okresie stanu wojennego (w ich mieszkaniu drukowano podziemny „Tygodnik Mazowsze”), członkowie Rady Duszpasterskiej przy Metropolicie Warszawskim, konsultatorzy Rady ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski, współzałożyciele ruchu Spotkań Małżeńskich, odznaczeni przez papieża Franciszka. Stan większości ekslibrisów dobry (naklejone na karty albumu).

Ilośc odsłon: 41