[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

87. Szczerbic Paweł. Specvlvm Saxonvm. Albo Práwo Sáskie y Maydeburskie, porządkiem obiećadła, z Łáćińskich y Niemieckich exemplarzow zebráne: á ná Polski ięzyk z pilnośćią y wiernie przełożone. Lwów 1581. Kosztem i nakładem tegoż Pawła Szczerbica własnym, folio, k. [5], s. 536, adl.;

Szczerbic Paweł. Ivs Municipale. To iest, Práwo Mieyskie Máydeburskie, nowo z Łáćińskiego y Niemieckiego ná Polski ięzyk z pilnośćią y wiernie przełożone. Lwów 1581. Kosztem i nakładem tegoż Pawła Szczerbica własnym, folio, k. [4], s. 215, [13] (winno być 15), opr. z elementami z epoki, skóra. 70 000,-

E.XXX, 218-221. Wydanie 1.Pierwszy druk lwowski w języku polskim. Polski przekład i opracowanie dwóch podstawowych dla terenów Rzeczypospolitej źródłowych zwodów prawa niemieckiego – „Zwierciadła saskiego” („Speculum Saxonum”, „Sachsenspiegel”) oraz magdeburskiego „Weichbildu” („Ius municipale Magdeburgense”). Oba kodeksy przetłumaczył i opracował Paweł Szczerbic (1552-1609), pisarz i syndyk lwowski, sekretarz królewski, który bazując na redakcji Mikołaja Jaskra oraz wspierając się wykładnią Bartłomieja Groickiego, przygotował kompilację wykorzystywaną przez kolejne stulecie w codziennej praktyce sądowej i urzędniczej w miastach polskich. Podstawę tłumaczenia stanowiły teksty niemieckie i ich łacińskie przekłady, jak również glosy niemieckich jurystów objaśniające oba pomniki prawne. Wydanie „Zwierciadła saskiego” autor zadedykował Janowi Zamoyskiemu, a „Weichbildu” Mikołajowi Firlejowi. W rachunkach miejskich wielu ośrodków znajdujemy w okresie po wydaniu oferowanej edycji zapisy o przeznaczeniu środków na nabycie wydawnictwa na potrzeby miejskiej kancelarii i ciał sądowo-administracyjnych (kolegiów radzieckich i ławniczych). K. tyt. obu dzieł ujęto w piękną, drzeworytową bordiurę z przedstawieniem bitwy wojska polskiego (zapewne bitwy pod Obertynem), herbami Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego, Prus oraz zygmuntowskim Orłem (wykorzystano ryciny do edycji wcześniejszego opracowania prawa niemieckiego Mikołaja Jaskra z 1535 r.). Opr.: deski obciągnięte skórą z zachowanym przednim licem z dekoracją późnorenesansową oraz mosiężnymi klamrami. Z księgozbiorów:Władysława i Heleny Przybysławskich (pieczątka), Rudolfa Mękickiego (pieczątki), Julii Mękickiej (ekslibris), Lecha Kokocińskiego (pieczątka, ekslibris). Władysław Przybysławski (1830-1908), ziemianin, mecenas kultury i nauki z terenów Pokucia, inicjator badań archeologicznych i etnograficznych. Helena z Wesslów Przybysławska (1840-1917), żona Władysława, aktywnie włączająca się w jego działalność kulturową, strażniczka pamiątek historycznych ­przechowywanych w ich majątkach w Czortowcu i Uniżu. Rudolf Mękicki (1887-1942), historyk sztuki, twórca ekslibrisów, wykładowca Politechniki Lwowskiej. Julia Mękicka (1899-1987), żona Rudolfa, kolekcjonerka ekslibrisów i numizmatów. K. tyt. pierwszej poz. we współczesnej kopii, brak ostatniej k. regestu w pozycji drugiej. Stan bardzo dobry! Wielka rzadkość!

Ilośc odsłon: 70