[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

85. Stryjkowski Maciej. Kronika Polska, Litewska, Żmódzka y wszystkiey Rusi Kijowskiey, Moskiewskiey, Siewierskiey, Wołyńskiey, Podolskiey, Podgórskiey, Podlaskiey, etc. [...] Królewiec 1582. Drukowano u Gerzego[!] Osterbergera, folio, s. 60-708, oraz 26 kart z wizerunkami królów polskich z A. Gwagnina Kroniki Sarmacyey Europskiey. Kraków 1611. W Drukarniey Mikołaia Loba, folio, płsk z tłocz. i złoc. 12 000,-

Poz. 1. E.XXIX, 352-354. Wydanie pierwsze. Druk gocki. Główne dzieło Macieja Stryjkowskiego (1547-ok. 1590) – wierszopisa, kronikarza, kanonika żmudzkiego. Kronika, napisana prozą z wplecionymi dłuższymi partiami wierszowanymi, stanowi pierwszy drukowany zarys historii Europy Wschodniej. Poza historią Polski, dzieło obejmuje dzieje Rusi i krajów z nią sąsiadujących, doprowadzone do końca 1580 r. Powstała w oparciu o prace historyków polskich (Miechowita, Kromer, Długosz, Marcin Bielski) oraz liczne kroniki rękopiśmienne (m.in. ruskie i niemieckie). Kronika dzieli się na XXV ksiąg, każda księga na rozdziały, 23 księgi posiadają na początku specjalne dedykacje dla możnowładców litewskich. Dzieło Stryjkowskiego „wywarło ogromny wpływ na późniejszych pisarzy (aż do Mickiewicza i Syrokomli włącznie) oraz na podtrzymanie regionalnego patriotyzmu litewskiego; a to przez nagromadzenie mnóstwa materiału do dziejów Litwy oraz przez jego oświetlenie jako dowodu o wielkości narodu litewskiego” (Estreicher). Stryjkowski „dla Litwy zrobił to, co Bielski dla Korony, porządnie i szczegółowo wyłożył jej dzieje, zapuszczając się w szczegóły obyczajowe i dzięki temu stał się po wiekach nieocenionym i niezastąpionym źródłem wiadomości, uwiecznionym w zdaniu Pana Tadeusza „Stryjkowski gęsto pisze o tym” (J. Krzyżanowski, Dzieje literatury polskiej, Warszawa 1970, s. 52). Opis szczegółowy braków Kroniki Stryjkowskiego: brak k. tyt, 20 k. nieliczbowanych na początku, na końcu brak k. ze stronami 709-791 oraz 9 k. nieliczbowanych regestru, w tekście karta ze stronami 161/162 z ubytkiem połowy tekstu, 10 kart z niewielkimi ubytkami tekstu w części głównej egzemplarza. Do uzupełnienia dzieła wykorzystano fragment Kroniki Sarmacyey Europskiey Aleksandra Gwagnina wydanej w 1611 roku (w tym: 6 kart z Kroniki ruskiej oraz 20 kart z Kroniki polskiej z licznymi drzeworytowymi wizerunkami królów polskich). Opr.: brązowy płsk, na grzbiecie tłocz. i złoc. tytulatura, ozdobniki, na licach pap. marm. Ubytki skóry grzbietu, przetarcia okładzin, zabrudzenia i zaplamienia. Bardzo rzadkie.

Ilośc odsłon: 69