W kolejce
398. [Rozbiory Polski].Ferrand Antoine François Claude. Histoire des trois démembrements de la Pologne, pour faire suite à l’Histoire de l’anarchie de Pologne par Rulhière. T. 1-3 (w 3 wol.). Paris (Paryż) 1820.
[Rozbiory Polski].Ferrand Antoine François Claude. Histoire des trois démembrements de la Pologne, pour faire suite à l’Histoire de l’anarchie de Pologne par Rulhière. T. 1-3 (w 3 wol.). Paris (Paryż) 1820. Deterville, s. [4], XLIV, 494; [4], 472; [4], 602; oraz:
Bismarck Friedrich Wilhelm von. Tactique de la cavalerie [...] Paris (Paryż) 1821. Chez F. G. Levraut, s. [8], 319, tabl. ryc. 27 (rozkł.); oraz:
Napier William Francis Patrick. Histoire de la guerre dans la Péninsule et dans le midi de la France, depuis l’année 1807 jusqu’à l’année 1814. T. 1-2 (w 2 wol.). Paris (Paryż) 1828. Chez Treuttel et Würtz, s. XV, 495; 374; [wszystkie poz.:] łącznie 6 wol., 20,5 cm, jednolite opr. nieco późniejsze, płsk. 2000,-
Z pieczątkami Biblioteki Kozłowieckiej (z herbem Zamoyskich). Poz. 1. Szczegółowe, oparte na bogatych źródłach dzieje trzech rozbiorów I Rzeczpospolitej, napisane przez hrabiego Antoine François Claude Ferranda (1751-1825) jako ciąg dalszy anegdotycznej historii Polski Claude C.
Rulhière’a. Przekład polski ukazał się dopiero w 1862 r. nakładem Jana Nepomucena Bobrowicza. Poz. 2. Traktat poświęcony taktyce kawaleryjskiej opracowany przez Friedricha Wilhelma von Bismarcka (1783-1860), niemieckiego wojskowego, generała, dyplomatę, pisarza, teoretyka i historyka wojskowości, który w swoich pracach wychwalał osiągnięcia Napoleona I. Poz. 3. Francuski przekład słynnej pracy historycznej poświęconej wojnie na Półwyspie Iberyjskim, opracowanej przez Williama F. P. Napiera (1785-1860), brytyjskiego wojskowego, historyka wojskowości, uczestnika opisywanej kampanii. Oferowane są dwa pierwsze tomy (do l. 40. ukazało się ich łącznie 13). Jednolite opr. zbioru: czerwone płsk, na grzbietach tłocz. i złoc. tytulatura, na licach pap. marm., brzegi k. barw. Poz. 3 częściowo nierozcięta. Pałac w Kozłówce – wzniesiony na przełomie l. 30. i 40. XVIII w. dla wojewody Michała Bielińskiego, od 1799 do 1944 r. należał do rodziny Zamoyskich, będąc główną siedzibą rodu, a na przełomie XIX i XX w. stając się jedną z najokazalszych rezydencji Kongresówki. Drobne otarcia opr., przebarwienia i zażółcenia, poza tym stan dobry.
Ilośc odsłon: 12