Wilder Hieronim. Grafika. Drzeworyt, miedzioryt, litografia. Wskazówki dla bibljotekarzy i miłośników sztuki. 37 ilustracyj, z tych 2 oryg. drzeworyty J. Holewińskiego i Wł. Skoczylasa oraz 2 autolitografje L. Wyczółkowskiego. Lwów 1922, Księgarnia Wydawnicza H. Altenberga, s.87, tabl. ilustr. 36 (w tym 2 drzeworyty i 2 litografie), 29 cm, opr. wyd. pł. bordowe ze złoc. na grzbiecie i licu, zach. przednia oryg. okł. brosz. z ilustracją.
Egzemplarz z księgozbioru Julii Mękickiej (ekslibris Rudolfa Mękickiego). Pierwszy w literaturze polskiej i niezastąpiony do dziś podręcznik poświęcony technikom graficznym, napisany przez Hieronima Wildera (1876-1941) – historyka sztuki i najwybitniejszego antykwariusza polskiego początku XX w. Do 1906 r. Wilder pracował w Bibliotece Krasińskich jako kierownik działu grafiki i rycin, w latach 1906-1932 prowadził w Warszawie słynny antykwariat naukowy, gdzie, obok spraw administracyjnych, zajmował się przede wszystkim działem rycin. Posiadał własny księgozbiór oraz obszerny zbiór grafiki polskiej i obcej. W pracy „Grafika”, napisanej dla popularyzacji wiedzy o tej dziedzinie sztuki, omawia szczegółowo najważniejsze techniki graficzne (m.in.: drzeworyt, drzeworyt japoński, miedzioryt, staloryt, akwaforta, akwatinta, mezzotinta, litografia), wskazuje ich cechy i różnice. Każda technika zilustrowana jest ryciną. Wśród ilustracji znajdują się 2 autolitografie Leona Wyczółkowskiego oraz 2 oryginalne drzeworyty Władysława Skoczylasa i Józefa Holewińskiego. Praca zawiera także bibliografię, polsko-francusko-niemiecko-angielski słowniczek graficzny oraz wiele praktycznych porad dotyczących kolekcjonowania grafiki (inwentarze, katalogi, wzory kart katalogowych). Otarcia i zaplamienia oprawy, blok mocno poluzowany, papier kruchy.
Ilośc odsłon: 2055
